بررسی پترولوژیکی پلوتون گرانیتی قلای لان جنوب غرب قروه، (استان کردستان)

توده نفوذی قلای لان بخشی از نفوذ های موجود در جنوب-جنوب غرب قروه است. بر اساس مشاهدات صحرایی و ویژگی های کانی شناسی این نفوذی مورد مطالعه شامل سه واحد دیوریت، گرانیت و گرانیت پورفیری می باشد. سنگ های این واحدها از نظر ژئوشیمی از نوع i، کالک آلکالن و از نظر درجه اشباع از آلومینیم (asi) متاآلومین هستند. بین واحدهای دیوریت و فلسیک (گرانیت و گرانیت پورفیری) شکاف مشخصی در فاصله محتوای سیلیس (68-53) درصد وزنی مشاهده می شود، با توجه به این موضوع به نظر می رسد که واحد دیوریتی از منشأ مختلفی سرچشمه گرفته و یا فرآیند ماگمایی متفاوتی در تشکیل این واحد موثر بوده است. در واحد دیوریتی پایین بودن نسبت های (al2o3/feo+mgo+tio2) و (na2o+k2o/(feo+mgo+tio2) و تمرکز پایین نسبت rb/sr(کمتر از 6/0) بر ذوب بخشی منابع پوسته زیرین به واسطه ذوب بدون آب آمفیبولیت برای این واحد اشاره دارد. حجم زیاد سنگ های فلسیک (گرانیت و گرانیت پورفیری)، میزان پایین عناصر انتقالی ( ni،cr ، co و v)، مقادیر پایین نسبت عناصر nb/la و nb/ce و پایین بودن مقدار mg# نشان می دهند که منشأ ماگمای اولیه واحد فلسیک احتمالاً در اثر ذوب بخشی پروتولیت های پوسته ای (متاگری واک ها) به وجود آمده است و ماگماهای بازالتی حاصل از گوشته که در پوسته زیرین جایگزین شده اند محتمل ترین منشأ گرمایی برای ذوب بخشی بوده اند. حضور آپاتیت های سوزنی شکل، بافت آنتی راپاکیوی، غربالی و دو نسل پلاژیوکلاز در سنگ های منطقه بیانگر آن است که فرایندهای آلایش و آمیختگی ماگمایی (اختلاط ساده مکانیکی) در تغییر و تحولات توده نفوذی مورد مطالعه، نقش داشته اند. نمودارهای تفکیک کننده محیط تکتونیکی، پایین بودن نسبت nb/u و nb/y و مقادیر بالای نسبت ba/nbبیانگر محیطی مرتبط با فرورانش در حاشیه فعال قاره ای برای این توده می باشد.